ආණ්‌ඩුක්‍රම ව්‍යවස්‌ථාවට දස රාජ ධර්මය මුසු කර ගන්නේ කෙසේද?

බුද්ධ ධර්ශනයට අනුව අතීතයේදී අප රජ දරුවෝ චක්‌කවත්තිසීහනාද සූත්‍රය, අපරිහාණි ධර්ම ඇතුළු ධර්මයන් තුළින් සිල්වත්, ගුණවත් පාලකයෝ වූ බවත් දානය, ශීලය, පරිත්‍යාගය, සෘජු බව, මෘදු බව, තවුස්‌ ගුණ, අක්‍රෝධී බව, අවිහිංසාව, ක්‍ෂාන්තිය, අවිරෝධීතාව (ජනතා හැඟීම් විමසා බලා විරුද්ධව නොයැම) ආදී දසරාජ ධර්ම ප්‍රතිපත්ති තුළ පිහිටා රට පාලනය කළ බව අතීත රාජ්‍ය පාලන ක්‍රම සහ විධි පරිශීලනය කිරීමේදී අසන්නට සහ දකින්නට ඇත. ඒ අනුව තවදුරටත් පැහැදිලි වන කරුණ වන්නේ එදා අද මෙන් දරුණු ලෙඩ රෝග නොතිබූ බවත්, මිනිසුන් තුළ කරුණාව, මෛත්‍රිය පැවැති බවත්, අසහනයෙන් නොපෙළුණ බවත් රට සෞභාග්‍යවත්ව පැවැති බවත් ය. එහෙත් විදේශ ආක්‍රමණත් සමඟ අප රට තුළ ධර්මය වැනසී අධර්මයම රජ වූ බවත් පැහැදිලිය.

එහෙත් එදවස ධර්මානුකූලව අප රට තුළ රාජ්‍ය පාලනය එසේ සිදුවූවත්, වර්තමාන ගෝලීයකරණය සහ සංකීර්ණත්වය තුළ දේශපාලන කෝණයෙන් බලා එසේ කරන්නේ කෙසේද? යන්න ප්‍රායෝගිකව ගැටලු සහගත යෑයි අපගේ දේශපාලනඥයා කල්පනා කරන බව නම් නොඅනුමානය. එහෙත් මුළු ලොව පුරාම ක්‍රියාත්මක වන නීති පොත් ගෙන බැලුවත්, එම සෑම නීතියක්‌ම සම්පාදනය වී ඇත්තේ පස්‌ පවෙන් සහ දස අකුසලයෙන් සිදු වන හානි සහ අසාධාරණකම්වලට එරෙහිව බව ද පැහැදිලිය. එමෙන්ම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ සමාජවාදය ආරක්‍ෂා කර ගන්නවා ය යන්නෙහි තේරුම වන්නේ ද එයම නොහොත් දසරාජ ධර්මයට අනුව රාජ්‍ය පාලනය කිරීම වන බවද පැහැදිලිය. එනිසා දසරාජ ධර්මය රාජ්‍ය පාලනයට මුසු කර ගන්නට නම්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ සමාජවාදය යන්න බෝඩ්ලෑල්ලට පමණක්‌ සීමා නොකර රාජ්‍ය පාලනයේ අභ්‍යන්තර ක්‍රියාකාරීත්වය බවට එය පත්කර ගත යුතුමය. එහෙත් මෙදවස පවතින රාජ්‍ය පාලනය දෙස බලන කල දැක ගන්නට ඇත්තේ නාම මාත්‍රික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක්‌ සහ සමාජ වාදයක්‌ මිස අන් කවරෙක්‌ද යන්න ඉතාමත්ම පැහැදිලිය. එහෙත් ඊට හේතුව කුමක්‌ද? ඔය කියන දසරාජ ධර්මයට අනුව මේ රට පාලනය කරන්නේ කෙසේද? ඒ සඳහා භාවිත කළ යුතු වන ප්‍රායෝගික වැඩපිළිවෙළ අතුළත් දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය කුමක්‌ද? එවන් දේශපාලන නියාය පත්‍රයක්‌ නොහොත් වෙනත් ආකාරයකින් සඳහන් කරනවානම් එවන් ආණ්‌ඩුක්‍රම ව්‍යවස්‌ථාවක්‌ අපට තිබෙනවාද, අප ඒ ගැන කල්පනා කර තිබෙනවාද යනුවෙන් මේ වන විට අපට ඇත්තේ ප්‍රශ්න ගණනාවකි.

එනිසා දසරාජ ධර්මය මෙදවස දේශපාලනයට ප්‍රායෝගිකව මුසු කරනු පිණිස දන් දෙන්නටත්, සිල් රකින්නටත් පරිත්‍යාග කරන්නටවත්, ආදී වශයෙන් එහි සඳහන් වන අනෙකුත් කරුණු කරණා වෙන වෙනම ගෙන ක්‍රියාවට නංවන්නටවත් නොහැකි වන බව තේරුම් ගත යුතුය. එහෙත් දසරාජ ධර්¨මයෙන් කියෑවෙන කරුණු කාරණා සියල්ල තුළ ඇති සංවේදීතාවයන්ට අනුව සහ එහි හරයට අනුව නම් අදාළ දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය සම්පාදනය කර ගන්නට හැකිය. එම ආණ්‌ඩුක්‍රම ව්‍යවස්‌ථාව යනු අන් කිසිවක්‌ නොව අපගේ සියලු අනන්‍යතාවන් ද ආරක්‍ෂා කෙරෙන පරිදි ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සහ සමාජවාදී පදනම සහ රාමුව තුළ යහපාලනය රැක ගැනීමේ ක්‍රියා පිළිවෙතයි. ඒ සඳහා ගැළපෙන දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය සම්පාදනය කර ගැනීමයි.

එම දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය මෙවැන්නකි.

එහි දර්ශනය : යථාර්ථවාදී බව සත්‍යවාදී බව අව්‍යාජ බව සහ සද්දහමේ හරයට අනුව දැකීමය.

පදනම (- සමාජ සාධාරණය සඳහා වන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ සමාජවාදය සුරැකීම

මූලික (රාජ්‍ය) ප්‍රතිපත්තිය (- ධනය, සම්පත්, සේවය, සුබ සාධනය සහ ජනතා පරමාධිපත්‍යය සාධාරණයව බෙදී යන මූලික ප්‍රතිපත්තියේ පිහිටා තිබීමය. (වෙනත් බලය බෙදීමකින් තොර, ඒකීය රට යන සංකල්පය තුළ) මෙම දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රයට අනුව කැබිනට්‌ ක්‍රියාකාරකම් විය යුතු වන්නේ ද මෙම පංච විධ වූ මූලික ප්‍රතිපත්තියයි. මේ සඳහා පංච පුද්ගල කැබිනට්‌ මණ්‌ඩලයක්‌ ද ප්‍රමාණවත්ය.

ජාතික ප්‍රතිපත්ති (- රාජ්‍ය අංශය සහ පෞද්ගලික අංශය ද, සියලුම වෘත්තීය ක්‍ෂේත්‍රයන් සහ සමාජ ස්‌ථරයන්ද, 100% ක්‌ ම ආවරණය වන පරිදි සහ ඉහත සඳහන් රාජ්‍ය (මූලික) ප්‍රතිපත්තියට හානි නොවන පරිදි මෙන්ම එය හොඳින් පෝෂණය වන පරිදි සහ එයට යටත් වන පරිදි සම්පාදනය කර ගත යුතු අංශානුකූල වන ජාතික ප්‍රතිපත්ති 20 ක්‌ තරම් ය. ඒ අනුව අමාත්‍ය මණ්‌ඩල ක්‍රියාකාරකම් වන්නේ ද එම ජාතික ප්‍රතිපත්ති කීපය පමණි. එමෙන්ම එම ප්‍රතිපත්ති සුරකමින් සහ පෝෂණය කරමින් කටයුතු කිරීම සඳහා විෂය භාර අමාත්‍යාංශය ද ඊට සමාන කළ හැකිය.

අරමුණ සහ ඉලක්‌කය (- ජාතියක්‌ ලෙස මුහුණ දීමට සිදුව ඇති ප්‍රබල අභියෝග ක්‍රමානුකූලව ජය ගැනීමයි. එපරිදි ඕනෑම රටක්‌ රාජ්‍යයක්‌ හමුවේ පිළිවෙළින් නිර්මාණය වන විරැකියාව, ආර්ථිකය, මානව හිමිකම්, සමාජ අරගල සහ බාහිර බලපැම් යන අභියෝග පහම එලෙසින් ම ජය ගැනීමේ පොදු අභියෝගය අපට තිබෙන බව යථාවබෝධ කර ගැනීම සහ ආරෝහණ ක්‍රමයට ඒවා ජය ගැනීම අරමුණ සහ ඉලක්‌කය කර ගැනීමය.

තවද විරැකියාව 100% ක්‌ ම ජය ගැනීමෙන් පසු ආර්ථිකය ජය ගත යුතු වන බවත්, විරැකියාව සහ ආර්ථිකය සාර්ථකව ජය ගැනීමෙන් අනතුරුව මානව හිමිකම් කඩ නොවන බවත්, එම අභියෝග තුන එපිළිවෙළින්ම ජය ගැනීමෙන් පසු සමාජ අරගල නිර්මාණය නොවන බවත්, එනිසාම බාහිර බලවේග එල්ල කරන්නට කිසිවෙකුටත් අවකාශ නොවන බවත්, වෙනත් ප්‍රබල අභියෝග කිසිවක්‌ නැති බවත්, අවබෝධයෙන් යුතුව ක්‍රියා කිරීම, මෙම අභියෝග සහ එලෙසින් ම ජය නොගෙන රටක්‌ රාජ්‍යයක්‌ තුළ යහපාලනය ස්‌ථාපිත කළ නොහැකි වන බව අවබෝධ කර ගැනීම, මෙම අභියෝග එලෙසින් ම ජය ගෙන ඇති රටවල් තුළ ඉතාමත් ම පහසු ලෙස යහපාලනයෙන් යුතු සාර්ථක රාජ්‍යයන් ගොඩනඟා ඇති බව යථාවබෝධ කර ගැනීම පමණක්‌ නොව මෙම ප්‍රධාන අභියෝග පහ ජය ගැනීම යනු අනෙකුත් විවිධ අර්බුද සහ ගැටලු නිර්මාණය වන්නට බලපාන හේතුව විනාශ වීම නොහොත් එවන් අර්බුද නිර්මාණය නොවන්නට අවශ්‍ය වටපිටාව නිර්මාණයවීම බව ද වටහා ගැනීම.

පරිපාලනමය වශයෙන් ව්‍යහාත්මකව සිදු කළ යුතු වන සංශෝධන ත්‍රිත්වය -

1. රාජ්‍ය අංශය සහ පෞද්ගලික අංශය යථාවාදීව වෙන්කර ගැනීම.

2. රාජ්‍ය ආදායම සහ වියදම (අය - වැය) යථාවාදීව වෙන් කර ගැනීම.

3. රටේ සංවර්ධනය පිණිස දායක කර ගත යුතු සහ බැහැර කළ යුතු දේ යථාවාදීව වෙන්කර ගැනීම.

ප්‍රායෝගික ක්‍රමවේදය -

01. කම්කරුවෝ ද ඇට ලේ මස්‌ නහරවලින් එක සේ නිර්මාණය වූ මනුස්‌සයන් සහ ජාතික නිෂ්පාදනයෙහි කොඳු නාරටිය ලෙස ද, ඔවුන්ට ද සමාජයේ සම තැන හිමිවිය යුතුය යනුවෙන් ද, සලකා සමස්‌ත කම්කරුවන්ගේ එක්‌ පැයක වැටුප රු. 250 ක්‌ වන පරිදි දෛනිකව රු. 2,000 ක්‌ බවට නිගමනය කිරීම.

02. රජයේ සහ පෞද්ගලික අංශයේ සියලුම පරිපාලකයන්ගේ සහ සේවකයන්ගේ මෙන්ම විශ්‍රාමිකයන්ගේ මාසික මූලික වැටුප රු. 50,000 ත්, රු 100,000 ත් අතර අවමයකට සහ උපරිමයකට යටත් කිරීම.

03. සියලුම කෘෂි නිපැයුම් (වැවිලි, පශු, ධීවර) අස්‌වනු සඳහා හිමිවිය යුතු වන වටිනාකම වර්තමානයට සාපේක්‍ෂව දෙගුණයකින් පමණ ඉහළ නංවා (උදා (- වී කි ග්‍රෑ 1 ක්‌ රු. 70 ක්‌, කිරි ලී. 1 ක්‌ රු. 100 ක්‌ සහ එළවළු අල ලූනු කි. 1 ක්‌ රු. 150 ක්‌ පමණ වන පරිදි එම මිල ගණන් ස්‌ථාවර කර දේශීය අවශ්‍යතාවන්ට අනුව නිෂ්පාදන ඉලක්‌කගත කිරීම.)

04. අනෙකුත් සියලුම ස්‌වයං රැකියා සහ කර්මාන්ත නිපැයුම් අස්‌වනු සඳහා ද හිමිවිය යුතු වන වටිනාකම් ඉහත සඳහන් පරිදි ම 75% පමණ වැඩි කිරීම (උදා(- කොහු ලණු කැරැල්ලක වර්තමාන මිල රු. 20 ක්‌ නම් එය රු. 32.50 ක්‌ බවට ද, ඉදලක්‌ රු. 100 ක්‌ නම් එය 175 ක්‌ ද, තල කැරැල්ලක්‌ රු.10 ක්‌ නම් එය රු. 17.50 බවට ද නිගමනය කිරීම) සහ එම නිෂ්පාදන ඉලක්‌කගත කිරීම.

05. පෞද්ගලික අංශය විසින් සපයන සේවා ගණයේ වෘත්තීන් සහ ව්‍යාපාර සඳහා වර්තමානයට සාපේක්‍ෂව එම වටිනාකම් ද වැඩි කිරීම (උදා: වර්තමාන අවම බස්‌ ගාස්‌තුව රු. 09 ක්‌ නම් එය රු. 12. ක්‌ බවට ද, කොණ්‌ඩයක්‌ කපන්නට අය කරන මුදල රු. 100 ක්‌ නම් එය රු. 125 ක්‌ බවට නිගමනය කිරීම.)

06. පාරිභෝගික වැඩි විශ්වාසය තහවුරු වන පරිදි සියලුම දේශීය නිපැයුම්, ඉදිකිරීම් සහ සේවාවන් ප්‍රමිතිගත කිරීම මෙන්ම දේaශීය සමබර ආහාර වට්‌ටෝරු කීපයක්‌ හඳුන්වා දීම තුළින් දේශීය ආහාර පාන පරිභෝජනයට පෙලඹවීම සහ හුරු කරවීම.

07. සියලුම දේශීය නිපැයුම්වලට ආදේශ වන ආනයනය සාපේක්‍ෂව සීමා කිරීම අදාළ වටිනාකම් හිමි වන අපනයනයට පමණක්‌ පිවිසීම.

08. මහ බැංකු අනපනත්වලට යටත්ව, සියලුම මූල්‍ය ආයතන විසින් ගෙවනු ලබන සහ අය කරනු ලබන පොලී ප්‍රතිශතයන් දශම ගණන් දක්‌වා පහත හෙළීම (නුදුරු අනාගතයේදී ශූන්‍ය කරන අරමුණින් යුතුව)

09. රාජ්‍ය ආදායම ආවරණය කරගනු පිණිස 15% ක පාරිභෝගික පිsරිවැටුම් (භාණ්‌ඩ හා සේවා) බද්දක්‌ අඛණ්‌ඩව, අතපසුවකින් සහ මඟහැරවීමකින් තොරව අයකිරීම, ඒක පුද්ගල වාර්ෂික ශුද්ධ ආදායමෙන් රු. මිලියනයක්‌ නිදහස්‌ කිරීමෙන් අනතුරුව උපයනු ලබන අතිරික්‌ත ආදායමෙන් අදියර පහක්‌ ඇතුළත 100% ක්‌ දක්‌වා සෘජු (ආදායම්) බදු අයකර ගැනීම සහ මුද්දර, ලියාපදිංචි සහ බලපත්‍ර ගාස්‌තු ද රජයේ ආදායම් අවශ්‍යතාවය පරිදි වැඩියෙන් අය කර ගැනීම.

10. රජය විසින් සපයනු ලබන පූර්ණ සහන සහ නිදහස්‌ සේවාවන්ගෙන් මිදීමට ද ඒවා පූර්ණ පහසුකම් සහිත සේවාවන් ලෙස පවත්වාගෙන යැමට ද, පාඩු නොලබන සීමාව දක්‌වා අදාළ ගාස්‌තු අය කිරීම (ලාභ ලබන ව්‍යාපාර නොවන පරිදි)

11. අත්‍යවශ්‍ය ආනයනික භාණ්‌ඩ හෝ අමුද්‍රව්‍ය ලෙස සැලකෙන ඉන්ධන, ගෑස්‌, පොහොර යනාදිය සඳහා සහනාධාර ලබා නොදීම සහ රජය සතු විය යුතු සාධාරණ බදු පංගුව අය කර ගැනීම.

12. අපේක්‍ෂිත සංවර්ධන ඉලක්‌ක සපුරා ගන්නා තුරු අධි සුඛෝපභෝගී භාණ්‌ඩ ආනයනය වැළැක්‌වීම සහ සුඛෝපභෝගී නොවන, මෙරට නිෂ්පාදනය නොකෙරෙන, අත්‍යවශ්‍ය භාණ්‌ඩ සඳහා පමණක්‌ බදු ලිහිල් කිරීම.

13. ප්‍රමුඛතාවය ලබා දිය යුතු කෘෂිකාර්මික සහ කාර්මික ග්‍රාමීය මට්‌ටමේ සංවර්ධන ඉලක්‌ක සපුරා ගන්නා තුරු. දස අතේ ණය වෙමින් නගරාසන්න වන මහා පරිමාණ ඉදිකිරීම් සහ දීර්ඝ කලකින් ඵල ලබන්නට අපේක්‍ෂිත මෙන්ම අවිනිශ්චිත දැවැන්ත මෙන්ම සංකීර්ණ ව්‍යාපෘති තාවකාලිකව නතර කිරීම සහ ඒ වෙනුවට කඩිනම් ව යහඵල ලබන්නට හැකි වන සරල ව්‍යාපෘති ආදේaශ කිරීම.

14. සහල් සලාකය, ජනසවිය, සමෘද්ධිය, පිං පඩි වැනි සහනාධාර මුළුමනින් ම නතර කිරීම සහ ඒ වෙනුවට 100% ක්‌ම ශුභ සාධනය සැපයීම.

15. අදාළ අලුත් නීති රීති සම්පාදනය කර ගැනීම සහ පවතින නීති රීති සංශෝධනයකින් පසු බාධාවකින් තොරව ක්‍රියාවට නැංවීම මෙන්ම දැඩි නීති රීති මතම ජනතාව පීඩනයට ලක්‌ නොකිරීම.

මෙම පසළොස්‌ විධ ක්‍රමවේදය යනු දසරාජ ධර්ම රාජ්‍ය පාලනයට ප්‍රායෝගිකව මුසුකර ගන්නට ඇති ඉතාමත් සරල, සෘජු මෙන්ම සමීපතම ක්‍රමවේදයයි. වෙනත් ආකාරයකින් සඳහන් කරනවානම් සියලු අභියෝග සහ අර්බුද ජයගෙන වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන් ම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ සමාජවාදය රැක ගන්නා ක්‍රමවේදයයි. ඒ අනුව ගොවියා, කම්කරුවා, ධීවරයා සහ සේවකයා අතර (ශ්‍රම බළකායෙන් 50% - 60% කගේ පමණ) වැටුප් පරතරය රු. 50,000/} සහ රු. 100,000/} පමණ වන තරමින් අවමයකට සහ උපරිමයකට සීමා කරන්නට ද කාර්මිකයන්, ඉදිකරන්නන්, සේවා සපයන්නන් සහ ව්‍යාපාරිකයන් අතර (ශ්‍රම බළකායෙන් ඉතිරි කොටසෙහි) මාසික ආදායම් පරතරය රු. 50,000 සහ රු. 200,000 පමණ වන තරමින් අවමයක සහ උපරිමයක රඳවා ගන්නටත් එතුළින් වැඩ කරන ජනතාවට ලැබෙන උත්තේජනය හේතුවෙන් විවිධාංගීකරණ නිෂ්පාදන ඵලදායතාවය ඉලක්‌ක ගත අයුරින් ශක්‌තිමත් කර ගන්නටත්, එමගින් දළ ජාතික ආදයම වැඩිකර ගන්නටත්, ඒක පුද්ගල ආදායම දළ වශයෙන් රු. 1,000,000 ක (ඇ. ඩො. 10,000) සීමාවකට වර්ධනය කර ගන්නටත්, එය බෙදී යැමේ විෂමතාවය රු. 600,000 සහ 2,500,000 පමණ වන අවමයකට සහ උපරිමයකට (නාමික වශයෙන් නොව ඇ. ඩොලරයට සාපේක්‍ෂව ඩො 6,000 - 25,000 පමණ ගෝලීය වටිනාකමක්‌ දක්‌වා) වැඩිකර ගන්නටත් හැකි වනු ඇත.

එමෙන්ම මෙය අපට අලුත් දෙයක්‌ වුවත් කම්කරුවා ගොවියා නිෂ්පාදකයා නිර්මාණකරුවා ජාතියේ කොඳු නාරටිය සේ සලකා මුලින්ම ඔවුන් ආරක්‍ෂා කරමින් සියලු බාධක මැඬ අභියෝග ජය ගෙන සංවර්ධනයේ හිණි පෙත්තටම ළඟා වූ දිගින් දිගටම ධනාත්මක වූ සංවර්ධන වේගයක්‌ ඇත්තා වූ. දශක හයකටත් වැඩි කාලයක්‌ උද්ධමන වේගය සියයට බිංදුවෙහි රඳවා ගන්නට සමත් වූ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ සමාජවාදය එලෙසින්ම රැක ගත්තා වූ ජපානය 50 දචශකයේ මුල (සියලු ශක්‌තීන් අතින් අපත් සමඟ කරට කර සිටි අවධියේ) සිටම අනුගමනය කර ඇත්තේ මෙවන් ක්‍රමවේදයක්‌ බව සිහි කල්පනාවෙන් විමසා බලන ඕනෑම කෙනෙකුට දැක ගන්නට හැකිය.

එනිසා දසරාජ ධර්මයෙහි සඳහන් වන දස වැදැරුම් පිළිවෙත එහෙම පිටින්ම අනුගමනය කිරීම කෙසේ වෙතත්, නන් අයුරින් ප්‍රශ්න නැති ස්‌වයංපෝෂිත රටක්‌ බවට පත් කරන්නටත් දස රාජ ධර්මය මුසු වූ මෙන්ම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ සමාජවාදය රැකුණා වූ, යහපාලනයෙන් හෙබි සාර්ථක රාජ්‍යයක්‌ නිර්මාණය කර ගැනීමටත්. දශක ගණනාවක සිට පීලි පැන ඇති දේශපාලන ගමන් මඟ පීලි මතට ගන්නටත් හැකි වන්නේ මෙවන් දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රයක්‌ හරහාම වන බව ඉතාමත්ම පැහැදිලිය.

බී. එම්. එස්‌. බාලසූරිය
http://www.divaina.com/2016/10/18/feature01.html