ලංකාව ස්‌වාධීන රටකි. ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගයේදී ඉන්දියාවත් ලංකාවත් අතර තිබූ භූගෝලීය සබඳතාවය දැන් නැත. පැරණි දඹදිව ශාක්‍ය ජනපදවලින් පැමිණි කුමාරවරුන් විසින් ලංකාවේ රාජ්‍යත්වය සහ බලය අත්පත් කරගත් නමුත් ඉන්දියාවට පරිබාහිර වූ ස්‌වාධීන දේශපාලනයක්‌ ගොඩනඟා ගැනීමට මෙරට ස්‌වදේශිකයන් දැක්‌වූ කැමැත්ත විශේෂ වෙයි. එම නිසා යුග ගණනක්‌ ඉතිසාහස තුළ සිංහලයන් වශයෙන් විවිධ ඉන්දියානු ආක්‍රමණයන්ට එරෙහිව සිය ස්‌වාධීනත්වය උදෙසා සටන් වැදී තිබේ. පසුගිය සන්ධාන රජය විසින් යෝජනා කරනු ලැබූ ඉහතකී භෞතික සැලැස්‌ම මගින් මේ ස්‌වාධීනත්වය අහිමි කිරීමට පිඹුරු පත් සාදා ඇත. රජයේ භෞතික සැලැසුම් දෙපාර්තමේන්තුවේ හිටපු අධ්‍යක්‌ෂ ජනරාල්ව සිටි
1974 වර්ෂයේ ජූනි මස 16 වැනි දින ලංකාවේ අග්‍රාමාත්‍ය ව සිටි සිරිමා බණ්‌ඩාරනායක මහත්මියත් ඉන්දියාවේ අග්‍රාමාත්‍ය ව සිටි ඉන්දිරා ගාන්ධි මැතිනියත් දේශසීමා ගිවිසුමක්‌ අත්සන් කළහ. මෙම ගිවිසුම 1974 වර්ෂයෙහි ජූනි මස 23 දින ජාතික රාජ්‍ය සභාවට ඉදිරිපත් කළහ. එය ඉදිරිපත් කරමින් සිරිමා මැතිනිය කළ කතාව මෙහිදී සිහිපත් කිරීම වටී. ඒ මන්ද ලංකාවේ ස්‌වාධීනත්වය උදෙසා ඉතා අසීරුවෙන් සහ කැපවීමෙන් කළ මෙහෙය අද දින බොහෝ දෙනකුට අමතකව ගොස්‌ ඇති බැවිනි. සිරිමා මැතිනියගේ කතාවේ කොටස්‌ කීපයක්‌ මෙලෙසය.
'ගරු කථානායක තුමනි. පෝක්‌ සමුද්‍ර සන්ධියෙහි සිට ආදම්ගේ පාලම දක්‌වා ඇති මුහුදු තීරයේ ශ්‍රී ලංකාවත් ඉන්දියාවත් අතර මුහුදු මායිම් සළකුණු කර ගැනීම සම්බන්ධයෙන් මා හා ඉන්දියානු අගමැතිනිය අතර ඇති කරගත් ගිවිසුම අද මේ ගරු සභාවට ඉදිරිපත් කිරීමට හැකිවීම ගැන මා ඉතාමත් සන්තෝෂ වෙනවා. මේ ගිවිසුම පසුගිය ජූනි මාසේ 16 වෙනිදා අත්සන් කිරීමෙන් පසුව අප දෙරටේ ආණ්‌ඩු විසින් ස්‌ථිර කර ඇති අතර එය ජූලි මස 8 වනදා සිට වලංගු වී ක්‍රියාත්මකව පවතිනවා. මේ ගිවිසුමෙන් අප රටත් අපේ අසල් වාසී රටත් අතර මුහුදු මායිම නිත්‍ය වශයෙන්ම සළකුණු වනවා පමණක්‌ නොවෙයි. මේ ගිවිසුම නිසා අපේ රටත් ඉන්දියාවත් අතර සම්බන්ධතාවයන් පිළිබඳ අලුත් පරිච්ඡේදයක්‌ ආරම්භ කරනවා. ඇත්ත වශයෙන්ම අපේ රටවල් දෙක අතර අෙන්‍යාන්‍ය සම්බන්ධතා පිළිබඳ ඉතිහාස ගතවන වැදගත් කරුණක්‌ ලෙස මේ ගිවිසුම පිළිගත යුතු වෙනවා.'
1- පෝක්‌ සමුද්‍ර සන්ධියේ සිට ආදම්ගේ පාලම දක්‌වා වූ මුහුදු තීරයෙහි ශ්‍රී ලංකාව හා ඉන්දියාව අතර මායිම් පහත දක්‌වා ඇති අනු පිළිවෙළ අනුව පහත සඳහන් අක්‌ෂාංශයන් හා දේශාංශයෙන් නිරූපිත පිහිටීම් අතර වූ මහා වෘත්ත චාප වන්නේය.
2- 1 වන වගන්තියෙහි සඳහන් කර ඇති පිහිටීම්වල ඛණ්‌ඩාංක වන අතර ඒවා සම්බන්ධ කරන සෘජු රේඛා උභය ආණ්‌ඩු වල බලය ලත් මිනුම්දෝරුවන් විසින් පිළිවෙළින් අත්සන් කරනු ලැබ මීට අමුණා ඇති ප්‍රස්‌ථාරයෙහි පෙන්වා දී ඇත්තේය.
3 - ඉහත සඳහන් කරන ලද පිහිටීම් මුහුදෙහි හා මුහුදු පත්ලෙහි නියත වශයෙන්ම තිබිය යුතු තැන උභය ආණ්‌ඩු විසින් ඒ කාර්යය සඳහා පිළිවෙලින් බලය දෙනු ලබන මිනුම්දෝරුවන් විසින් එකඟ විය යුතු වන ක්‍රමයක්‌ අනුව නිශ්චය කරනු ලැබේ.
4 - ඉහත සඳහන් මායිමෙන් තම පැත්තට අයත් වන මුහුදු තීරය දූපත් මහාද්වීපික තටාකය හා ඒවායෙහි යටිපස විෂයෙහි පරමාධිපත්‍ය හා පරම අධිකරණ බලය හා පාලනය එක්‌ එක්‌ රට කෙරෙහි වන්නේය.
5 - ඉහත සඳහන් වගන්ති වලට යටත්ව ඉන්දියානු ධීවරයන්ට හා වන්දනා කරුවන්ට මින් පෙර මෙන් කච්චදූවට පිවිසීමට ඉඩ ලැබෙන අතර ඒ කාර්යයන් සඳහා ගමන් බලපත්‍ර හෝ වීසා බලපත්‍ර ලබා ගත යුතු යයි ශ්‍රී ලංකාව විසින් ඔවුන්ට නියම නොකරනු ඇත.
6 - එක්‌ එක්‌ රටට අයත් මුහුදු තීරයෙහි ශ්‍රී ලංකාව හා ඉන්දියාවේ යාත්‍රා මෙතෙක්‌ සාම්ප්‍රදායිකව භුක්‌ති විඳගෙන එමින් පැවති අයිතිවාසිකම් ඉදිරියටත් බුක්‌ති විඳිනු ඇත.
මෙම ගිවිසුමෙහි පවතින වැදගත්ම වගන්තිය වන්නේ සතරවන වගන්තියයි. එයින් ගම්‍ය වන්නේ එක්‌ එක්‌ රටවල ස්‌වාධීනත්වය දෙපාර්ශවය විසින් පිළිගෙන ඇති ආකාරයයි. එසේම ඉන්දියානු ධීවරයන් සහ ලංකාවේ ධීවරයන් සාම්ප්‍රදායිකව කුඩා යාත්‍රා මගින් දෙරටේ මුහුදු තීරයෙහි මසුන් මැරීමේ නියුතුව සිටියහ. එම කටයුතු මෙහිදී පිළිගෙන තිබේ. සිරිමා බණ්‌ඩාරනායක මැතිනිය අප රටට වාසි වන පරිද්දෙන් කච්චදූව පිළිබඳ ප්‍රශ්නය ද මෙහිදී විසඳා ගෙන තිබේ. සාමාන්‍යයෙන් අප රටට අයත් මුහුදු සීමාව තුළ තිබෙන ඛනිජ සම්පත් අති විශාලය. එසේම දකුණු දිග මුහුදු තීරයෙහි ද වපසරිය අති විශාල බැවින් ලංකාව රටක්‌ වශයෙන් සිය ස්‌වාධීනත්වයට මෙන්ම වත් පොහොසත් කමටද පසුබිම මෙම ගිවිසුමෙන් සකස්‌ කර ගෙන ඇත. නමුත් අවාසනාවකට මෙන්ම සිරිමා මැතිනිය විසින් අවංකව රටට ඇති ලෙන්ගතු කමින් කළ මේ දූරදර්ශී ක්‍රියාව බාල්දු කොට යටපත් කිරීමට පසුව පත්වූ ඡේ.ආර්. ජයවර්ධන මහතාගේ නායකත්වයෙන් යුත් එක්‌සත් ජාතික පක්‌ෂය කටයුතු කර තිබේ. ඉන්දු ලංකා ගිවිසුම අත්සන් කොට රටේ ස්‌වාධීනත්වය අහිමි කරගන්නට කටයුතු කර තිබේ. එසේම ලංකාවට වාසිදායක අයුරින් විසඳා ගන්නට තිබූ ඉන්දියානු පුරවැසියන් පිළිබඳ ගැටලුවද බල ලෝභය නිසා සම්පූර්ණයෙන්ම අවුල් කර තිබේ. වර්තමානය වන විට ලංකාව බෙලහීන රාජ්‍යයක්‌ බවට පත් වී තිබෙන්නේ මේ හේතුවෙනි. හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‌ෂ මහතා දිගු කලක්‌ පැවති යුද්ධය නිමා කළා සේම සිරිමා මැතිනිය ගත් මඟ ගත්තේ නම් රටේ ස්‌වාධීනත්වය ට නව මාවතක්‌ විවර කරගන්නට ඉඩ හසර තිබුණි. අවාසනාවකට ඔහු ගත්තේ රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා අනුගමනය කළ රිගේනින් ශ්‍රී ලංකා ප්‍රතිපත්තියයි. ඒ මත රජයේ භෞතික සැලසුම් සකස්‌ ව තිබෙන බව පැහැදිලිය. නීතිමය තර්ක සහ සාධාරණත්වය අතින් ගත් කල්හි ඉන්දියාවත් ලංකාවත් අතර තිබෙන පෙර ගිවිසුම් වඩා බලවත්ය. එවිට ඉන්දු ලංකා ගිවිසුම අවලංගු වේ. එලෙසම ලංකාවේ ස්‌වාධීනත්වය අහිමි කරන එක්‌ටා වැනි ආර්ථික ගිවිසුම්වලටද පිවිසිය නොහැකිය. ඉන්දියාව ඉතා ඉක්‌මනින් තව දුරටත් ලංකාවට අත පෙවීමට පළමුව මේ ගිවිසුම් වල ස්‌වභාවය පිළිබඳව පාර්ලිමේන්තු කතා බහක්‌ ඇති විය යුතුය. සිය අතීත වැරැදි අත් හැරීමට මහින්ද රාජපක්‌ෂ මහතා අවංකව කටයුතු කරන්නේ නම් ඔහු මත තිබෙන ජන බලය මෙම ගිවිසුම් වෙනස්‌ කරලීමට යෙදවිය හැකිය.
මතුගම සෙනෙවිරුවන්
http://www.divaina.com/2017/06/25/feature26.html
0 comments:
Post a Comment