මොහොමඩ් අප අසලට පැමිණෙන්නේ එහෙම වටපිටාවක්‌ පවතින මොහොතක. මේ වෙද්දී මොහොමඩ් තමයි අප නවාතැන් ගත් ස්‌ථානයේ කාර්ය මණ්‌ඩල ප්‍රධානියා විදිහට කටයුතු කරන්නේ. මොහොමඩ් අප අතරට පැමිණෙන්නේ රාත්‍රි ආහාරය සූදානම් කියල දැනුම්දීම පිණිස. ඒ වෙද්දී අපි හිටියේ නිනව්වක්‌ නැති වචන'තර පැටලිල. කලාව, ආදරය, විවාහය, දේශපාලනය, ඔය ආදී නොයෙක්‌ මාතෘකා හින්දා බඩගින්න පවා අප අතරින් පලාගොස්‌ සිටි මොහොතක මොහොමඩ්ගේ පැමිණීම අපේ සගයන්ගෙ වචන හරඹයට වැට බැන්ද.
බැලූ බැල්මට මොහොමඩ් තුළින් මතු වෙන්නේ ප්‍රසන්න පෙනුමක්‌. තවමත් තරුණයෙකුගේ පෙනුම සහිත දේහදාරී සිරුරක්‌ හිමි ඉතාමත් හොඳින් සිංහල කතා කළ හැකි මුස්‌ලිම් ජාතිකයෙක්‌ වන ඔහු තුළ කුමන හෝ විශේෂත්වයක්‌ පවතින බව මොහොමඩ් මතුපිටින් කියවන ඕනෑම කෙනෙකුට තේරුම් ගන්න පුළුවන් කාරණයක්‌. ඔහු හෝටල් සේවකයෙක්‌ බවට පත්විය යුතු පුද්ගලයෙක්‌ නෙවෙයි කියල අපේ මාධ්‍ය සගයන්ට තේරුම් යැම තුළ තමයි මොහොමඩ් සහ අප අතර සංවාදයට පිවිසුම් දොරටුවක්‌ නිර්මාණය වෙන්නේ.
ටික වේලාවක්‌ යද්දී හිස්‌ව තිබුණ මදු බඳුනක්‌ මොහොමඩ් නමින් පිරෙන්න ගත්ත. මඳක්‌ අදිමදි කිරීමෙන් අනතුරුව ඉතාමත් ආචාරශීලී අයුරින් අපේ ඇරැයුම පිළිගත් මොහොමඩ් මදින් මද මධු බඳුන හිස්‌කරන්න ගත්ත. රෑ අහසේ එල්ලීගත් අඩ සඳ මේ හැම දෙයක්‌ දෙසම හොරැහින් බලමින් සෙමින් සීරුවේ පල්ලම් බහින්න ගත්තා. අන්තිමට මොහොමඩ් සිය කැමැත්තෙන්ම තමන්ගේ කතාව මුල මැද අග නිවැරදිව ගලපන්න හරි බරි ගැහුණ.
"මම මේ කතාව කිව්ව කියල මට අලුතින් ලැබෙන දෙයක්‌වත් තවත් අහිමි වෙන්න දෙයක්‌වත් නැති විත්තිය ඇත්ත. ඒත් මගේ කතාව අහල කවුරුහරි එක්‌කෙනෙක්‌ හරි කැසිනෝ කියන කාලකන්නි සූදුවෙන් එහෙම නැත්නම් රාත්‍රි සමාජ ශාලා ජීවිතෙන් මිදෙනවනම් අඩුම තරමින් ඒවායෙන් ඈත්වෙන්න හරි උත්සාහයක්‌ දරනවනම් ඒක මට සැනසීමට කාරණයක්‌ වේවි".
මොහොමඩ් තමන්ගේ කතාව කියන්න ආරම්භය ගත්තේ ඒ විදිහට. මොහොමඩ්ගේ කතාව දිග හරින්න පෙර ඔහු ගැන යමක්‌ සඳහන් කර තැබීම මේ සටහන කියවන්නන්ගේ පහසුව පිණිස හේතු වෙන හින්ද පහතින් ලියවෙන්නෙ ඒ පිළිබඳ කෙටි හැඳින්වීමක්‌.
මොහොමඩ් උපදින්නේ මහනුවරට නුදුරු ඉසුරුමත් මුස්‌ලිම් ජාතික ව්‍යාපාරික යුවළකගෙ පුතෙක්‌ විදිහට. මොහොමඩ්ට සහෝදර සහෝදරියො අට දෙනෙක්‌ ඉන්නව. ඒ අය අදත් නුවර ප්‍රසිද්ධ ව්‍යාපාරිකයන් විදිහට ස්‌වර්ණාභරණ ව්‍යාපාරය ඇතුළු තවත් ව්‍යාපාර රැසක හිමිකරුවන් වෙමින් යහපත් ජීවිත ගත කරන පිරිසක්‌.
මොහොමඩ්ගේ ජීවිත කතාව මුළුමනින්ම කණපිට පෙරළෙන්නෙ "ආදර කතාවක්‌" මුල්කරගෙන. මොහොමඩ්ගේ නිවස ආසන්නයේ පිහිටි වෙනත් නිවසක ජීවත්වූ මුස්‌ලිම් යුවතියක්‌ සමග මොහොමඩ් ආදරයෙන් බැඳෙන්න ගන්නෙ පාසල් වියේදී. ගෙදරින් මොනතරම් බාධක එල්ල වුණත් ඒ කිසිවකින් මොහොමඩ්ව නතර කරන්න කිසිවෙකුට පුළුවන් වෙලා නැහැ. අදත් මොහොමඩ් කියන්නේ ඒක ආත්මීය බැඳීමක්‌ කියල. මේ වන විට පනස්‌ හැවිරිදි වියේ තනිකඩයෙක්‌ ලෙස හුදකලා ජීවිතයක්‌ ගතකරන මොහොමඩ් තමන්ට දුක වේදනාව පරාජය ගෙන දුන්න අතීතයටවත් ඒ අතීතයේ හිමිකාරියව සිටි තමන්ගේ පෙම්වතියටවත් සිතුවිල්ලකින් පවා අහිතක්‌ නොසිතන බව කියන්නෙ ඒ හින්ද වෙන්න ඇති.
"මගේ ආදර සම්බන්ධය නතර කරවන්න හිතාගෙන මාව නුවර ඉස්‌කෝලෙන් අස්‌කරල කොළඹ එවනව. මගේ තාත්තා ප්‍රසිද්ධ ව්‍යාපාරිකයෙක්‌ හින්ද අපිට කොළඹ හුඟක්‌ ඇඳුරුම්කම් තිබුණා. ඒ ඇවිත් මම කොළඹ සහිරා විදුහලට ඇතුළත් වෙනවා. එහෙම වුණා කියලා අපේ ආදරය අබමල් රේණුවකින්වත් වෙනස්‌ වෙන්නෙ නැහැ. මම යාළුවෙලා හිටිය ගෑනු ළමය හුඟාක්‌ දුප්පත් බව ඇත්ත. ඒත් මට ඒ දුප්පත්කම ප්‍රශ්නයක්‌ වුණේ නැහැ. ඔහොම අවුරුද්දක්‌ දෙකක්‌ යද්දී තමයි මට කොළඹ ඉහළම තැනක රස්‌සාවක්‌ ලැබෙන්නේ".
"ඔහොම ටික කාලයක්‌ ගතවෙද්දී මම කරන්නෙ යාළුවෙලා හිටිය ගෑනු ළමයට රස්‌සාවක්‌ අරන් දීපු එක. එයා අදත් බැංකුවක ඉහළ රස්‌සාවක්‌ කරන කෙනෙක්‌".
කෙමෙන් කෙමෙන් කාලය ගතවෙලා මැදියම් රැයත් උදාවෙන්න ආසන්නයි. මොහොමඩ්ට කාලය පිළිබඳ නිනව්වක්‌ නැති ගාණයි. ඔහු තමන්ගේ කතාව තවදුරටත් අපි ඉදිරියේ දිග හරිනවා.
ඔහොම කාලයක්‌ ගතවෙද්දී තමයි කොළඹදී මට විවිධ මට්‌ටමේ ඉන්න මිතුරන් රැසක්‌ ආශ්‍රය කරන්න අවස්‌ථාව ලැබෙන්නෙ. ඒ අතරේ ප්‍රකට ව්‍යාපාරිකයෝ රජයේ උසස්‌ නිලධාරීන් කලාකාරයෝ ඔය ආදී නොයෙක්‌ පුද්ගලයන් මගේ සමීප මිත්‍රයෝ වෙන්න ගන්නේ. ඔහොම ඉන්න අතරතුරේදී තමයි එක මුදලාලි කෙනෙක්‌ දවසක්‌ මට කතා කරල කිව්වේ මොහොමඩ් එන්න ඔයාට පාටියක්‌ දෙන්න ඕන කියල. එදා තමයි මම මුලින්ම කැසිනෝ ක්‌ලබ් එකකට ගිය දවස. ජීවිතේ මුල් වතාවට එදා මම කැසිනෝ ගහනව. රුපියල් එක්‌ලක්‍ෂ හැටදහසක්‌ එදා මම දිනනව. ඒ වෙනුවට මුලින් මගේ අතට ලැබුණේ ප්ලාස්‌ටික්‌ කෑලි වගයක්‌. මට මුකුත් හිතාගන්න බෑ. ඒ පාර එතන මැනේජර් වගේ හිටපු කෙනෙක්‌ගෙන් මම ඇහුව මේ මොනවද කියල. ඒ පාර එයා කිව්වා ඔය ටික ගිහින් කැෂියර් එකට දෙන්න එතනින් මුදල් ලැබෙයි කියල. එහෙමයි මම ඔය කාලකන්නි සූදුවට ඇබ්බැහි වෙන්නේ. එදා මම දිනපු මුදලින් වැඩි කොටසක්‌ එක එක්‌කෙනාට බෙදුව. තායි, රුසියන්, කෙල්ලො කීප දෙනෙක්‌ ක්‌ලබ් එකේ හිටපු හින්ද උන්ටත් අතදිග හැරල වියදම් කළා. අන්තිමට මම එදා රෑ නතර වුණේ ගෝල්ෆේස්‌ හෝටලේ කාමරේක. කොහොමහරි එදා ක්‌ලබ් එකේදී හඳුනා ගත්ත යාළුවෝ පහුවෙනිද ඉඳල මට නිතරම කතා කරනව. මොකද මම ඒ වෙද්දී රස්‌සාව කළේ ඉහළම තැනක. ලොකු ව්‍යාපාරිකයෝ රජයේ ඉහළම අය නිතරම යන එන තැනක්‌ හින්ද මට සමාජයේ ඉහළ පිළිගැනීමක්‌ ඒ වෙද්දී තියෙනවා. ඒ අයගේ යම් යම් වැඩ මම කරල දෙනව. ඒකට ඒ අය මට කරන උදව්ව තමයි පාටියක්‌ දෙන එක. ඔහොම ලංකාවේ තියෙන සියලුම ක්‌ලබ් ගාණේ හෝටල් ගාණේ රාත්‍රිය ගතකරන එක තමයි අවසානේ මගේ විනෝදාංශය වුණේ. ඒ වෙනුවෙන් සල්ලි වියදම් කරන්න ඕන තරම් යාළුවො හිටිය. ඒ කාලේ මොහොමඩ් කිව්ව නම් කොළඹ ඉහළම සමාජයේ මාව නොදන්න කෙනෙක්‌ නෑ".
"කොහොම හරි මේක මගේ ගෙදරට ආරංචි වුණාට පස්‌සේ මම කොළඹ ඉන්න එකට ඒ අය අකැමැති වෙනව. ඊට පස්‌සේ තමයි ටික දවසක්‌ යද්දී මම රස්‌සාවකට ජපන් යන්නේ. ඒ ගිහින් මම ටෝකියෝවල ලෝකයේම ප්‍රසිද්ධ කම්පැණියක රස්‌සාව කරනවා. මගේ හිතවත්කම් සම්බන්ධකම් උඩ මම ඒ රටේදී හොඳ පඩියක්‌ ගන්නව. එහෙම හොයන සල්ලිවලින් මම කරන්නේ ලංකාවේ ඉන්න මගේ යාළුවන්ට උදව් කරන එක. මොකද මම විශාල වශයෙන් මිතුරන් ඇසුරු කරපු කෙනෙක්‌. ඔහොම අවුරුදු පහක්‌ විතර ඉන්න කොට දවසක්‌ මගෙ යාළුවෙක්‌ කතා කරල කියනව "මොහොමඩ් උඹ පුළුවන් තරම් ඉක්‌මනට ලංකාවට වරෙන් කියල. ඒ මොකද කියල ඇහුවට යාළුව හරි උත්තරයක්‌ දුන්නේ නෑ. මම කරන්නෙ එදා හවසම ටිකට්‌ හදාගෙන පහුවෙනිදම ලංකාවට එනව. ඒ වෙද්දී ලංකාවේ ප්‍රසිද්ධම මාධ්‍යවේදියෙක්‌ ජපානයේ හිටිය. මම මිනිහටත් පුළුවන් තරම් උදව් කරල මගේ කාමරය පවා එයාට දීල තිබුණෙ. කොහොම හරි මම ලංකාවට එන්නෙ ලොකු මුදලක්‌ අරගෙන.
මොහොමඩ්ගේ ජීවිත ඉරණම වෙනස්‌ම ආකාරයකට පරිවර්තනය වී ඇත්තේ වසර 5 ක ඇවෑමෙන් අනතුරුව නැවත ඔහු ලංකාවට පය තැබූ පසුවය. පාසල් වියේ සිට අනේක බාධක කම්කටොළු මැද ඔහු විසින් රැකගත් "ප්‍රථම ප්‍රේමය" තමන්ට අහිමිවී ඇති බවත් ඇය වෙනත් කෙනෙකුගේ ලෝකයක හිමිකාරියක්‌ වී ඇති බවත් මොහොමඩ් හට අවබෝධ වන්නේ ලංකාවට පය තැබූ පසුවය.
මම ලංකාවට ඇවිත් ගෙදර ගියාට පස්‌සේ මගේ යාළුවො දෙන්නෙක්‌ ඇවිත් මට කිව්ව "උඹ ගණන්ගන්න එපා. ඕව ඔහොම තමයි කියල. මට මුලින් තේරුණේ නෑ මේ අය මොනවද කියන්නෙ කියල. මම මුලින් ඒ අය කියන දේවල් ගණන් ගත්තෙ නෑ. පස්‌සේ මගේ යාළුවෙක්‌ ඉන්නව එයා බුද්ධාගමේ රජයේ උසස්‌ නිලධාරියෙක්‌. එයා කිව්ව අපි කොළඹ යමු කියල. එහෙම කියල කොළඹ ඇවිත් තමයි මට කිව්වේ "උඹ යාළුවෙල හිටිය ගෑනු ළමය වෙන කෙනෙක්‌ව බැඳල ඉන්නෙ දැන් බබෙක්‌ හම්බ වෙන්නත් ළඟයි. ඒ දේවල් අමතක කරල දැන් ඉතිං අලුත් ජීවිතයක්‌ පටන් ගනින් කියල. ඒක මට දරාගන්න බැරිව යනව. මට සියලු දේවල් එපා වෙන්න ගන්නව.
"ඊට පස්‌සේ ඉඳල මගේ ජීවිතය වුණේ නයිට්‌ ක්‌ලබ් කැසිනෝ වගේ දේවල්. මට සල්ලි කියන දේ නෙල්ලි වගේ වුණා. මගේ උපන්ගම නුවර. ඒ පැත්ත පළාතක යන්න හිතදුන්නේ නෑ. කොළඹින් ගෙයක්‌ ගත්ත යාළුවෝ ඕන තරම් හිටිය. වාහන දෙක තුනක්‌ තිබුණා. ඒ මොනව තිබුණත් සතුට කියන දේ මගේ ළඟ එක මොහොතකවත් නතර වෙලා තිබුණේ නෑ. මට අවුරුදු 15 ක්‌ ආදරය කරපු මම මටත් වඩා ආදරය කරපු ගෑනු ළමය මට සියලු දේ අහිමිකරල වෙන කෙනෙකුට හිමිවෙලා කියල හිතෙන්න ගන්න හැම වාරයක්‌ පාසාම ඒ වේදනාව මකාගන්න මම විකල්ප හොයන්න ගත්ත".
ඉහළට ගත් හුස්‌මක්‌ සුසුමක්‌ කොට පිටකළ මොහොමඩ් මඳක්‌ නිහඬ විය. ඔහුගේ කට හඬෙහි කළ කිරීමක්‌ පසුතැවීමක්‌ විනා තමන් සතු අමිහිරි අතීතය පිළිබඳ වෛරීය හැඟීමක්‌ නොමැත්තේය.
ඊට පස්‌සේ තමයි මම කැසිනෝ කියන කාලකන්නි සූදුවේ ගිලිල නැත්තටම නැතිවෙන්න ගන්නේ. ඕනම කෝටිපතියෙක්‌ව හිඟන්නෙක්‌ කරවන්න කැසිනෝ වලට පුළුවන් කියල මම තේරුම් ගන්න කොට වෙන්න තියෙන හැම දෙයක්‌ම වෙලා ඉවරයි. හැබැයි ඔය සූදුවේ තියෙන රහස තමයි කෙනෙක්‌ පාරට වැටෙනකම් ඒකෙන් වෙන හානිය තමන්ට නොදැනෙන එක. මම මේව කියන්නෙ මගේ අත්දැකීමෙන්. මොකද දැන්වත් මට පුළුවන්නම් කැසිනෝවලට ඇබ්බැහි වෙච්ච එක මිනිහෙක්‌ව හරි ඒ පාපයෙන් මුදවන්න ඒක විශාල සමාජ මෙහෙවරක්‌ වේවි.
මම එක රෑට ලක්‍ෂ විස්‌ස තිහ කැසිනෝ ගහන්න පටන් ගන්නව. ඒ වෙද්දී නයිට්‌ ක්‌ලබ්, කැරෝකේ ඔය හැම තැනකම "මොහොමඩ්" කිව්වනම් නාඳුනන කෙනෙක්‌ නෑ. හවස්‌ වෙද්දී යාළුවෝ වැහි වැහැල වගේ. ලංකාවේ තියෙන සුපිරි හෝටල් සමාජ ශාලා ඔය හැම තැනම මට විශේෂ වටිනාකම් හිමිවෙනව. මට නම් කියන්න බෑ අද ලංකාවේ ඉන්න ලොකු ලොක්‌කො විශාල පිරිසක්‌ ඒ කාලේ මගේ සමීප මිත්‍රයෝ.
ඕනෑම සල්ලිකාරයෙක්‌ව හිඟන්නෙක්‌ බවට පත් කරන්න ඕන නම් ඒ මිනිහව කැසිනෝවලට හුරු කරහම ඒ තත්ත්වයට වැටෙනවා. මම දන්න විශාල පිරිසක්‌ ඒ තත්ත්වයට වැටිල තියෙනව. ඒ හින්ද මම හැම තිස්‌සෙම කියන්නෙ ඒ පව්කාර සූදුවට වැටෙන්න එපා කියන එක විතරයි. මේව කාගෙන්වත් අහගෙන මම කියන දේවල් නෙවෙයි. මම කැසිනෝ හින්ද කෝටි පහළොවක්‌ ඉවර කරපු මිනිහෙක්‌ හින්ද තව කෙනෙකුට හැදෙන්න නම් මාව ආදර්ශයට ගන්න කියන එක විතරයි මට කියන්න තියෙන්නේ".
"කෙනෙකුට හිතෙන්න පුළුවන් කෝටි පහළොවක්‌ එකපාර ඉවරකළේ කොහොමද කියල. ඒක එකපාර වෙන දෙයක්‌ නෙවෙයි. ක්‍රමයකට සිද්ධ වෙන දෙයක්‌. ඔය අතරේ එක්‌කෝටි තිස්‌ලක්‍ෂය මම දිනපු දවස්‌ තිබුණා. කොටින්ම කියනව නම් ඒ දවස්‌වල කැසිනෝ ගහන්න සතියට දවසක්‌ දෙකක්‌ මම පිටරට පවා යනව. දිනන දවස්‌ වගේම අතේ සතේ නැතුව ලංකාවට ආව දවස්‌ තිබුණා. එහෙම ජීවිතයක්‌ ගත කරපු ලංකාවේ එකම පුද්ගලය මම නෙමෙයි. මම දන්න කියන තවත් විශාල පිරිසක්‌ ඒ වෙද්දී මං වගේම ජිවිත ගත කරමින් තමයි කැසිනෝ කියන සූදුවේ යෙදිල හිටියේ. කාලයක්‌ ගතවෙද්දී තමයි දැනෙන්න ගත්තෙ සුරපුරක්‌ වගේ පේන ඒ අපායෙන් මට නැවත ගොඩයන්න බෑ කියල. අන්තිමට මගේ කොළඹ ගේ විකුණුවා. වාහන හතරක්‌ තිබුණ. ඒවත් විකුණුවා. වැටුණ වළෙන් ගොඩ එන්න හිතාගෙන ඒ මුදල්වලින් කළෙත් කැසිනෝ ගහන එක. මේ හැම දෙයක්‌ම වෙන්නෙ අනූව දශකයේ මැද භාගය වෙද්දී. කොහොමහරි අවුරුදු තුනක්‌ යද්දී මං අතේ සතයක්‌ නැති මිනිහෙක්‌ බවට පත්වෙන්නෙ මටවත් හිතාගන්න බැරි විදිහට.
90 දශකය පමණ වන විට කොළඹ පිහිටි ඉහළම සමාජ ශාලා අතර යාවජීව සාමාජිකයෙකු වෙමින් ඉහළම සමාජය තුළ සුපිරි ජීවිතයක්‌ ගත කළ මොහොමඩ් මේවන විට ඉතාමත් සරල හුදකලා ජීවිතයක හිමිකරුවෙක්‌ය. රජ, මැති ඇමැතිවරු ඇසුරේ පසුවූ ඔහු මේ වන විට ගත කරන ජිවිතය පිළිබඳ මා කළ විමසීමකට පිළිතුරු දෙමින් පවසා සිටියේ මෙවැන්නක්‌ය.
"මට මේ ජීවිතය හොඳයි. අදත් මගේ ගමට ගියොත් මට හොඳ ජීවිතයක්‌ ගත කරන්න පුළුවන්. ඒත් ඒ පරිසරයට ගියොත් ආපහු මගේ අතීතය මතුවෙන්න ගන්නව. කොළඹට ගියත් එහෙමයි. යාළුවො ඉන්නව ඒ අය මේ මෑතක්‌ වෙනකම් මට සල්ලි දෙන්න ඉන්න හිටින්න දෙන්න කතා කරනවා. ඒ කිසිදේකින් දැන් මට වැඩක්‌ නෑ මහත්තය. මම හොයපු මගේම සල්ලි කෝටි පහළොවක්‌ ඉවර කරපු මට දැන් සල්ලිවලින් වැඩක්‌ නැහැ. ඒ හැම දෙයක්‌ම මේ වන විට මං අමතක කරල ඉවරයි. මගේ කතාව කියල මම බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ එක දෙයයි. මේක කියවල කවුරුහරි හැදෙනවනම් මට ඕන එච්චරයි මහත්තය".
මොහොමඩ් යනු දිනන්නට තිබූ ජීවිතයක්‌ අභියස පැරදුම වැළඳගත් මිනිසෙක්‌ය. එහි වරද සමාජය පිට පටවා නිර්දෝෂී වීමට ඔහු අදත් උත්සාහ දරන්නේ නැත. ඔහු පවසා සිටින්නේ සියල්ල තමන්ගේ කැමැත්ත පරිදි සිදුවූ බැවින් එයට "ජීවිතය" යෑයි කියා හිතාහදා ගැනීමට තමන්ට හැකියාව පවතින බවය.
රුවන් ජයවර්ධන
http://www.divaina.com/2017/03/26/feature09.html
0 comments:
Post a Comment