'සිංහලේ' ගැන මරු කියවූ අගරදගුරු තුමන්ට සෙනෙහසිනි!

(මේක සෙනෙහසින් ලියන්නේ. ඒ නිසා මේකේ තියෙන කරුණු කැත විදිහට පාවිච්චි නොකරයි කියල හිතනවා. දේශපාලනයට බැස්සට පස්සේ හාමුදුරුවන්ට වේවා රදගුරුතුමන්ට වේවා කියන්න තියෙන දේ මුහුණට කියන්න වෙනවා !! )

මම ඉගෙනගත්තේ කතෝලික පාසලක. සාමාන්‍යයෙන් ලංකාවේ කතෝලිකයන් සංස්කෘතිය අනුව පන්ති දෙකක ඉන්නේ . මගේ පාසල සාමාන්‍යයෙන් පළමුවන – ඉහල පන්තියට අයිතියි කියල රටේ මිනිස්සු හිතන් ඉන්නේ. එහෙත් ඉස්කෝලේ ටිකෙන් ටික ඉහල යන්න යන්න තේරුනා සාමාන්‍යයෙන් බටහිර සිරිත් අනුකරණය කරන (හෝව් !! කවුරු කාවවත් අනුකරණය කලාට මගෙන් ප්‍රශ්නයක් නැහැ. ඔවුන් එක්ක ජිවත් වෙන එක හිනා වෙන එක සතුටු වෙන එක විතරක් නෙමෙයි ඔවුන් එක්කම ඒවා අනුකරණය කරන එක වුනත් ප්‍රශ්නයක් නෙමෙයි. එහෙත් අනුකරණය කියන්නේ අනුකරණය ) කතෝලික පිරිස අන්තිම සුළුතරයක් බව. සාමාන්‍යයෙන් පාසලේ පුජකතුමන්ලා තමයි සිංහලෙන් කතා කිරීම අධෛර්යමත් කිරීම වැනි දේවල් කරන්නේ. එහෙත් ඒ පුජකතුමන්ලත් ඒ දේ කරන්නේ ඔවුන්ට එක නියම වෙලා තියෙන නිසා – ඔවුන් ඒ බර කරට ගෙන තියෙන නිසා බව දැන් හොඳට තේරෙනවා. ඔවුන්ගෙනුත් බහුතරය අයිති පොළොවේ පයගහල ජිවත් වෙන පන්තියට.

දුප්පත් හා මැද පන්තියේ කතෝලිකයන් තමයි මාව හැදුවේ. ගුරුවරු හා මිතුරන්. ඔවුන්ට නම් ඔය අගරදගුරුතුමා කියන බොරු අදහස් නැහැ. මට හොඳට ම මතක දෙයක් තියෙනවා. ලංකාවට කතෝලික ආගම ගෙනාපු පෘතුගීසින් ලංකාවේ රජවරුන් අතින් ආසියාවේ ලබපු දරුණු ම පරාජයන් ලබපු හැටි අපට බොහොම රසවත් ව විස්තර කලේ කන්‍යා සොහොයුරුතුමියක්. 8-9 වසර වලදී මේක කියල දෙනකොට කතෝලික මිතුරන් කිහිප දෙනෙක් ම ලංකා පෘතුගීසි ක්‍රිකට් තරගයක ලංකාව පැත්තේ ඉන්න ප්‍රේක්ෂකයෝ වගේ උද්දාමයෙන් කරපු හුමිටි තැබීම මට මතකයි. ඔවුන් දැනන් හිටිය ජේසුතුමන් ව වඳින්න පෘතුගීසින් ව සාධාරණිකරණය කරන්න ඕන නැති බව.

චාරිකා වලදී රුවන් වැලි සෑයට ගියහම රුවන් වැලි සෑය කතෝලික නොවුනට ඒ ඔවුන්ගේ ඉතිහාසයේ කොටසක් බව ඔවුන් සැලකුව. මේ වගේ ම දෙයක් මටත් තියෙනවා. බෞද්ධ වුනත් අපේ ඉස්කෝලේ උගන්නන්න හම්බවෙච්ච කාලේ මම ඉස්කෝලේ පල්ලියට ගිහිල්ල පොඩි කාලේ ඇහුනු ගීතිකා හිතෙන් අහනවා. අර කියපු කන්‍යා සොහොයුරුතුමිය තමයි ඒ කාලේ අලි විද්යාත්මක පොරක් වෙලා හිටපු මට පෝයට පන්සල් යාම කියන්නේ ආගමික වැඩක්ම නෙමෙයි සමාජීය වැඩක් බව පුද්ගලිකව ම කියල තේරුම් කරේ. තවත් බොහොම රසවත් අත්දැකීමක් මතක් වෙනවා. චිත්‍ර උගන්නපු ගුරුතුමා මට කිව්වා ජාතක කතාවක් විස්තර කරන්න කියල. මම ඉස්සරහට ගිහින් විස්තර කරනගමන් කිව්වා මේකේ සත්තු කතාකරනවා……ඒවා ඇත්තද නැද්ද කියල මම දන්නේ නැහැ කියල………උත්තරේ…………පණ්ඩිතය නොවී කතාව කියනවා……..අපට ඕන කතාව මිසක් විද්‍යාව නෙමෙයි. ….මේ අය දන්නවා ද දන්නේ නැහැ මේ අය ජිවිතයක් කොච්චර වෙනස් කරා ද කියල.

සිංහල වේවා දෙමල වේවා මොන වර්ගයේ වේවා මේ රටේ මිනිස්සුන්ට බක පණ්ඩිත කම් ඔළුවට ගහන්නේ විශ්වවිද්යාලෙකින් ටිකක් ඉගෙනගත්තට එහෙම පස්සේ. අගරදගුරුතුමන්ටත් වෙලා තියෙන්නේ ඒක බවයි පෙනෙන්නේ. සිංහ ලේ කියන සංවිධානය හෝ වෙනත් යම් සංවිධානයක් වාර්ගිකව අන් මිනිසුන් පෙලනවා නම් ඔවුන්ට එරෙහිව ක්‍රියා මාර්ග ගන්න පුළුවන්. ඔවුන් ආරක්ෂාවට තර්ජනයක් නම් එහෙම කරන්න පුළුවන්. ඇත්තටම එහෙම ගන්න එක ආණ්ඩුවේ වගකීමක්. එහෙත් සිංහ ලේ කියන නම තියෙන නිසා සංවිධානයක් තහනම් කරනවා නම් එක සිංහල ජනතාවට එරෙහි වාර්ගික පීඩනයක් !! ඒ අනුව දැන් ක්‍රියාමාර්ග ගන්න ඕන අගරදගුරුතුමට එරෙහිවයි. ජාතිවාදියා අගරදගුරුතුමයි. (තව අතුරු කතාවක් කිව්වොත් හරිහමන් භාෂණ නීතියක් තියෙන රටක තහනම් වෙන්නේ සිංහ ලේ කියන නම නෙමෙයි ‘අම්ම කැලේට ගියා ද ?’ කියන ප්‍රශ්නය !!!) හුදෙක් නම් නිසා තහනම් කරනවා නම් කතෝලික සභාවත් තහනම් කරන්න වෙයි. ඇයි එක සර්වාගමික සභාව නොකර කතෝලික සභාව වෙන්නේ ?

ඊළඟට රදගුරුතුමා ඒකීය බවටත් බැනල තිබ්බ. ඇතැම් දෙනා ඒකීය බවෙන් අදහස් කරනවලු ලංකාවේ හැමෝම එකවගේ හිතන්න පතන්න ඕන කියල !! කොහෙද දන්නේ නැහැ මේ ඇතැම් දෙනා ඉන්නේ ? ඇත්තටම මේ ඇතැම් දෙනා සිංහල හෝ ලංකාවේ වෙනත් වර්ගවල සාමාන්‍ය මිනිස්සු අතර නැහැ. කාට ද ඕනේ හැම වර්ගෙම ඉන්න මිනිස්සුන්ට තමන් හිතන පතන විදිහ බලෙන් දෙන්න ? බොහෝ විට සිංහල වර්ගවාදී ගණයට වැටෙන අය තුළවත් එහෙම දයක් නැහැ. ගොඩක් වෙලාවට සිංහල වර්ගවාදයට වැටෙන සුළුතර පිරිස පවා ඉල්ලන්නේ සිංහලයන්ට සිංහල වීම නිසා වැඩිපුර ඓයිතිවාසිකම් මිසක් අනික් හැමෝම සිංහල විදිහට හිතපියව් කියන එක නම් නෙමෙයි.

ඔය ඒකීය පටලගනිල්ලත් උගත්කම වැඩිවීමේ ප්‍රතිපලයක්. සාමාන්‍යයෙන් සුදන්ගේ ඒකීය රාජ්‍ය වල සුදු මිනිස්සු හිතන පතන විදිහට හැමෝම හිතන්න ඕන. අවසානයේ කල්ලෝ අරුන් මුන් ඔක්කොම දියවෙලා යන්න ඕන සුදු සංස්කෘතියට. (නමට නම් සියලු සංස්කෘති ඉවසනවා. එහෙත් ප්‍රයෝගික ව වෙන්නේ අනෙක් සියලු දෙනා ටිකෙන් ටික සුදු සංස්කෘතියට තම අංග ලබාදෙමින් ඒ හා සමජාතීය වීම. ඒ විදිහට හිතීම) රදගුරුතුමා ඒ රටවල තියෙන ප්‍රශ්න ඔළුවට අරගෙන ලංකාවේ ගැලරියට කියන බණ වලින් කාටවත් සෙතක් නැහැ. මෙහෙ එහෙම ඇතැමුන් නැහැ. ඉන්නවා නම් ඉන්නේ අර ෆෙස්බුකියේ සිරිපාලලා වගේ පිරිස්. ඒ විතරක් නෙමෙයි රදගුරුතුමා ගේ කතා ඇහුවම අනෙක් අය කෙසේ වෙතත් රදගුරුතුමා නම් තමන් හිතන විදිහට හැමෝම හිතන්න ඕන කියල හිතන බව හිතෙනවා. ඒක නේ තමන්ගේ මතයට එකඟ නැති වුනු ගමන් තහනම් කරන්න යන්නේ.

ලංකාවේ දේශපාලනයේ ඒකීය කියන වචනය යෙදෙන්නේ මධ්‍යම ආණ්ඩුවේ බලතල හා ප්‍රාදේශීය බලතල අතර බලතුලනයේ සීමාවන් ගැන කතාකිරිමටයි. නැතුව ඒකීය කියන එකෙන් රටේම සංස්කෘතිය සමජාතීය කරන මතවාදී ඒකත්වයක් ඇතිකරන පිස්සුවක් මේ රටේ රදගුරුතුමා ඇතුළු උගත් බුද්ධිමතුන් කියාගන්න ඇතැම් පිරිස් වලට මිසක් සාමාන්‍ය මිනිස්සුන්ට නැහැ.

අවසාන වශයෙන් ලේබල් පෙනෙන තරම් අහිංසක නොවෙන බව පිළිගන්න වෙනවා. එහෙනම් ඒවා අහිංසක කරන්න බලන්න ඕන. අපි අහිංසකයි කියල හිතන බොහෝ දේ අහිංසක නැහැ. සාමාන්‍යයෙන් කතෝලික පල්ලිවල තාප්පෙට හේත්තු කරලා පාරට පෙනෙන්න වැඩියෙන් ම ගහන පාඨය මොකක් ද ? ‘වෙහෙසවන්නාවූ බර උසුලන්නාවූ සියල්ලන් ම වෙත එව. මම ඔබට සහනය දෙමි’………..මේක අහිංසක ද? ජේසුස් වහන්සේගේ මානව ප්‍රේමය ගලන කෙතරම් විශිෂ්ට අවවාදාත්මක වැකි තියෙනවා ද ? ඒ තියෙද්දී මේක ම ඇයි ? හැමෝට ම ප්‍රචාරක අරමුණු තියෙනවා. එක තමයි තිත්ත ඇත්ත. අවසාන වශයෙන් අපට ඕන වෙන්නේ මේ ප්‍රචාරක යුද්ධය සඳහා ලෝක සන්ධර්භය තුල සාධාරණ එකඟතා ටිකක්. ලංකාවේ බුද්ධ සාසනය ප්‍රමුඛතාවෙහි ලා වැඩි උවමනාවකින් රැකගැනීම කියන්නේ එසේ තිබිය යුතු යයි අප සලකන සාධාරණ එකඟතාවක්. සාමාන්‍ය කතෝලිකයන්ට විතරක් නෙමෙයි මම හොඳින් දන්නා බොහෝ මුස්ලිම්වරුන්ට පවා මේ ගැන කිසිම කහටක් නැහැ. උගත් බුද්ධිමත් (කියල හිතන් ඉන්න අධිපතිවාදින්ට ) තමයි ප්‍රශ්නේ තියෙන්නේ.

අවසාන වශයෙන් සිංහ ලේ කියන්නේ මගහැර යා හැකි තහනම් කර ‘විසඳිය හැකි’ දෙයක් නෙමෙයි. රටේ හැමෝට ම එක ම ලේ නම් ඒ එක ම ලේ සිංහ ලේ බව නම් සිංහ ලේ පිරිස කියන්නේ ඔවුන් ඇත්තටම කරන්නේ හොඳ දෙයක්. (එක එහෙම ද නොවෙයි ද කියන එක සැකයි. ) එක අනික් ජනවර්ග අකමැත්තෙන් පිළිගන්න ඕන නැහැ. එහෙත් මතවාදයක් හැටියට එක ලෙන්ගතුයි. අතීත සිංහල රාජ්‍යය ඔබටත් අයත් කියන ආරාධනය කරන්නේ. ඔබේ අනන්‍යතාව එලෙසින්ම තබාගෙන ලංකාවේ ඓතිහාසික උරුමය ඔබත් ලබාගන්න කියලයි කියවෙන්නේ. ලේබලයකින් අනන්‍යතාව නැතිවෙන්නේ නැහැ. බොහෝ දෙනා තේරුම් නොගන්න දෙයක් තමයි සිංහ ලේ කියන එකයි ශ්‍රී ලංකික කියන එකයි අන්‍යෝන්‍ය ප්‍රතිවිරුධ්ධ දෙකක් නෙමෙයි කියන එක. මම කියන්නේ නැහැ එක එකමයි කියල. එහෙත් ප්‍රතිවිරුධ්ධ නැහැ. ඔය ජනවර්ග හැටහුටහමාරක් එකතුවෙච්ච කිසිම දවසක තනි රාජ්‍යයක් නොවිච්ච හුදු විසිරුණු ජනකොටස් එකතුවක් වෙච්ච හින්දුන් 40 % ක් ඉන්න ඉන්දියාවේ ‘හින්දුස්තාන්’ කියන එකයි ඉන්දියා කියන එකයි ප්‍රතිවිරුධ්ධ නැහැ. ඉන්දියා ඓතිහාසික සභ්‍යත්වයෙන් අඩක්වත් නියෝජනය නොකරන හින්දු සංස්කෘතියට අයිති දෙයක් තමන්ගේ එකමුතුවීමේ ලේබලයක් ලෙස ගන්න ඉන්දියාව ප්‍රශ්නයක් කරගන්නේ නැහැ. මෙහෙ ඉතින් බක පණ්ඩිතයෝ නේ ඉන්නේ. ශ්‍රී ලාංකිකත්වය කියන අලුත් ජාතිකත්වය වෙනුවෙන් ඓතිහාසික සිංහල සංකේත සියල්ල හෙට උදේ නැගිටින කොට නැතිකර ගනිවු !! කියලයි මෙහෙ ඉන්න පණ්ඩිතයන්ට හිතෙන්නේ.

(හොව් !! දැන් මම මේ කියන්නේ දෙමල සංකේත නැතිකරගනිවූ කියල එහෙම නෙමෙයි. හරි ද ? ඒවත් තියාගන්න. පස්සේ දවසක කොටිය වුනත් ප්‍රාදේශීය සංකේතයක් වුනාට කමක් නැහැ. )

සටහන – ශිරන්ත චාමර/යුතුකම
http://sinhala.srilankantribune.com/?p=5444

Pic Source

සබැඳි ලිපි -
[
වතිකානුවේ නියෝජිතයෙකු ලෙස කටයුතු කරන මැල්කම් රංජිත් කාදිනල්ට “සිංහ‍ලේ” ගැන කතා කිරීමට අයිතියක් නෑ - සිංහලේ මහජන පෙරමුණhttp://denethharinna.blogspot.com/2016/01/blog-post_31.html
]