පරිභෝජනය මුල් කරගත් සමාජයක අනාගතය - ගෝලීය උණුසුම, පරිසර විනාශය...

කාර්මික විප්ලවය ඔස්‌සේ විකාශනය වූ කාර්මික ශිෂ්ටාචාරය වසර 2030 වනවිටදී වසර 100 කාලපරාසයක්‌ පසුකළ බැව් ඔල්ඩුවයි වාදය මඟින් පවසයි. කාර්මික විප්ලවයේ විප්ලවීය ආස්‌වාදය ඔස්‌සේ මානව ශිෂ්ටාචාරය දැවැන්ත වෙනස්‌කම්වලට භාජන විය. මේ කාර්මික විප්ලවය සමඟම එහි අනිවාර්ය හා තාර්කික ප්‍රතිපලය වූ පරිභෝජනවාදය (ජදබිමපැරසිප) නම් මානසික රෝගය මිනිසුන්ට ලැව් ගින්නක්‌ ලෙසට බෝවීම නිසා මානව ශිෂ්ටාචාරය දැවැන්ත භීෂණයකට මුහුණ දෙමින් සිටියත් එය යථාර්ථයක්‌ ලෙසට පිළිගැනීමට අපොහොසත් තරමට රෝගය උත්සන්න වෙමින් සිටින යුගයක ලියන මෙම ලිපිය සැබවින්ම ඵලදායි වීමේ අඩු සම්භාවිතාවක්‌ ඇත. 

ඛනිජ තෙල් පිළිබඳ දැනුම ක්‍රි. ව. 347 වන විටදී පවා මිනිසුන් සතුව තිබී ඇත. එම යුගයන්හීදී පවා චීන ජාතිකයන් අඩි 800 තෙක්‌ ගැඹුරු ළිං මඟින් තෙල් ලබාගත් බැව් වාර්තා වේ. මෙම පෙට්‍රොලියම් ඉන්ධන පිළිබඳ දැනුම ක්‍රි. ව. 1264 වන විටදී මධ්‍යම පර්සියාවටද, ක්‍රි. ව. 1500 වන විටදී පෝලන්තයටද, ක්‍රි. ව. 1735 වන විට ප්‍රංශය පුරා විහිදෙමින් තෙල් ළිං හාරමින් තෙල් සෙවීමට මිනිසුන් උනන්දු වූහ. වසර 1858 වන විටදී පළමු වතාවට උතුරු ඇමරිකාවේද, 1861 වන විටදී පළමු වතාවට කැලිෙෆෝනියාවේදී කැණීම් කරමින් ඛනිජ තෙල් ලබා ගන්නා ලදී. විශේෂයෙන් වසර 1886 වන විටදී ඛනිජ තෙල් යොදා ගනිමින් ගමන් කළ හැකි වාහනයක්‌ පළමු වතාවට හඳුන්වා දීමත් සමඟ ඛනිජ තෙල් සඳහා පළල් වෙළෙඳපොළක්‌ කැලිෙෆෝනියාවේ බිහිවිය. පෙට්‍රල් කාර්යක්‌ෂම ඉන්ධනයක්‌ ලෙසට හඳුනා ගැනීම සමඟ මිහිපිට වූ සියලු මිනිස්‌ ක්‍රියා එන්න එන්න වේගවත් විය. පරිභෝජනවාදයට මිනිස්‌ සමාජය පෙර නොවූ විරූ ලෙස ඇබ්බැහි විය. එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙසට මිනිසුන්ගේ මනස පෙර නොවූවිරූ ලෙසින් වේගයෙන් ක්‍රියා කරන්න පටන් ගත්හ. මෙහි ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙසට මිනිස්‌ ගුණාංගයට පත්වෙමින් ආක්‍රමණකාරී මනසක්‌ ඇති තාක්‍ෂණික මිනිසුන් නිර්මාණය විය. මෙහි ඛේදනීය ප්‍රතිපල ලෙසට නීචත්වයේ සංකේතයන් වූ පළමු ලෝක යුද්ධයෙන් (1914 - 1918) මිලියන 7 ද, දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් (1939 - 1945) මිලියන 60 කට වැඩි ප්‍රමාණයක්‌ මියගියහ.

අප පසුකරන ශිෂ්ටාචාරයේ භෞතික ගාමක බලය ඛනිජ තෙල්ය. එයින් ඇති කරන වේගය මත මිනිස්‌ සමාජයත් වර්ධනය කරන මානසික ගාමක බලය පරිභෝජනවාදයය. බොරතෙල්වලින් ලබාගන්නා විවිධ ඉන්ධනයන් දහනය කිරීම සමඟ වායුගෝලයට අලුතෙන් කාබන් ඩයොක්‌සයිඩ් එක්‌වෙමින් ගෝලීය උණුසුම ලෙස හඳුන්වන ගෝලීය දේශපාලන අර්බුදයක්‌ අප ඉදිරියේ නිර්මාණය වී ඇත. ඛනිජ තෙල් ලබාගන්නේ පුනර්ජනනය නොවන බොර තෙල් මඟින්ය. බොර තෙල් පිරිපහදු කිරීමේ ක්‍රියාවලිය මඟින් විවිධ අතුරුඵල ලබා දෙයි. මේ සියල්ලම ගිනි ගන්නා රසායනිකයන්ය. සතුන්ට හා මිනිසුන්ට විෂ සංයෝගයන්ය. මෙම අතුරු ඵල මඟින් නානාප්‍රකාර ලෙඩ රෝග සඳහා බෙහෙත් වර්ග, විවිධ පාට වර්ග, ප්ලාස්‌ටික්‌ නිපදවීමට අවශ්‍ය මූලික සංයෝග (ඒක අවයවික), කෘෂි රසායනික සංයෝග, ප්‍රබල ස්‌පොඨක හා විවිධ ආකාරයේ කාබනික ද්‍රාවක (වයිට්‌ ස්‌පිරිට්‌) වර්ග නිපදවයි. එනිසා අප පසුකරන ශිෂ්ටාචාරය පෙට්‍රොලියම් ශිෂ්ටාචාරය ලෙසට සැලකිය හැකිය.

ප්ලාස්‌ටික්‌ යනු පරිභෝජනවාදය ගාමක බලය වූ මෙම ශිෂ්ටාචාරය නිර්මාණය කළ අපූර්ව ද්‍රව්‍යයකි. වසර 1950 දී ගෝලීයව නිපදවන ලද ප්ලාස්‌ටික්‌ ප්‍රමාණය මෙටි්‍රක්‌ ටොන් මිලියන 1.5 වූ අතර වසර 2013 වන විටදී එය මෙටි්‍රක්‌ ටොන් මිලියන 299 තරම් විශාල ස්‌කන්ධයකි. එක්‌ මිනිසෙකු වසරකට ප්ලාස්‌ටික්‌ කිලෝ 45 පමණ පරිහරනය කරමින් පරිසරයට එක්‌කරයි. නිදසුන් ලෙසට ඇමරිකානුවන් වසරකට ප්ලාස්‌ටික්‌ වතුර බෝතල් මිලියන 35 පමණ භාවිත කර පරිසරට මුදාහරිනු යෑයි සලකනු ලබයි. ප්ලාස්‌ටික්‌ පහසුවෙන් දිරාපත් නොවන ද්‍රව්‍යයකි. එනිසා ප්ලාස්‌ටික්‌ පරිසරය ආක්‍රමණය කළ නව මාදිලියක භූත බලවේගයකි. එසේම පාරිසරික හා සෞඛ්‍ය ගැටලු නිර්මාණය කිරීමට සමත් විය. ප්ලාස්‌ටික්‌ භාණ්‌ඩ යනු හුදු ද්‍රව්‍යයක්‌ හා නිපැයුමක්‌ පමණක්‌ නොව මේ පරිභෝජනවාදී ශිෂ්ටාචාරයේ ජීවත් වූ මිනිසුන්ගේ ජීවන කතාව කියනා කෞතුක නටබුන්ය. දළ වශයෙන් වාර්ෂිකව සාගරයට එක්‌වන ප්ලාස්‌ටික්‌ ප්‍රමාණය මෙටි්‍රක්‌ ටොන් 8 කි. ගණනය කිරීම අනුව පරිසරයට අපද්‍රව්‍ය ලෙසට එක්‌විය හැකි ප්ලාස්‌ටික්‌ ප්‍රමාණය මෙටි්‍රක්‌ ටොන් 275 ලෙසට ඇස්‌තුමේන්තු කර ඇත. ප්ලාස්‌ටික්‌ මඟින් සාගරය දූෂණය කරන ප්‍රධාන රටවල් 10 එකකි ඔබ මා ජීවත්වන මේ ඉන්දියන් සාගරයේ මුතුඇටය.

ප්ලාස්‌ටික්‌ අපද්‍රව්‍ය කළමනාකරනයට අනුව ප්ලාස්‌ටික්‌ අපද්‍රව්‍ය වැඩි ප්‍රතිශතයක්‌ නැවත ප්ලාස්‌ටික්‌ භාණ්‌ඩ සෑදීමට හා බලශක්‌තිය නිපදවීමට යොදාගනු ලබයි. සැලකියයුතු ප්‍රතිශතයක්‌ පොළව පිරවීමට යොදා ගනී. ප්ලාස්‌ටික්‌ අපද්‍රව්‍ය කළමනාකරණ වැඩපිළිවළ අනුව සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක්‌ අවසානයේ දහනය කිරීමෙන් බලශක්‌තිය බවට පත්කරන නිසා ගෝලීය උණුසුම වැඩි කරන කාබන් ඩයොක්‌සයිඩ් බවට පත්වේ.

ප්ලාස්‌ටික්‌ භාණ්‌ඩ නිපදවීමේදී නිෂ්පාදන ක්‍රියාවලිය පහසු කිරීමට හා ප්ලාස්‌ටික්‌ භාණ්‌ඩ සඳහා අවශ්‍ය ගුණාංග ලබා ගැනීමට ආකලන සංයෝග (ඡක්‌sඑසජ addසඑසඩැs) එක්‌ කරයි. මෙම ආකලන සංයෝග හා වෙනත් සංයෝග සහිත නිමයුමකි ප්ලාස්‌ටික්‌ භාණ්‌ඩ. ආකලන සංයෝග බොහෝ විට මිනිසුන්ට හා සතුන්ට විෂදායකය. ප්ලාස්‌ටික්‌ සඳහා එක්‌කරන මෙම ආකලන සංයෝග අන්තරාසර්ග පද්ධතියට බලපෑම් කරන බැව් විවිධ පරීක්‌ෂණ වාර්තා මඟින් හෙළිදරව් වී ඇත. නිදසුන් ලෙසට ප්ලාස්‌ටික්‌වල තිබිය හැකි ඊඡ් ආකලන සංයෝගය ශුක්‍රාණු ප්‍රමාණය අඩුකිරීම හා ප්‍රජනක පද්ධතිය ආශ්‍රිත සෞඛ්‍ය ගැටලු හා අන්තරාසර්ග පද්ධතිය ආශ්‍රිතව ගැටලු ඇතිකිරීමේ අවදානම හෙළිදරව් වී ඇත. තැලේට්‌ සංයෝග එක්‌ මාදිලියක ආකලන සංයෝග කාණ්‌ඩයකි. බහුලව භාවිත කරන තැලේට්‌ සංයෝග විවිධ සෞඛ්‍ය ගැටලු මතුකිරීමේ හැකියාවක්‌ ඇත.

මේ ආකාරයට විවිධ ක්‌ෂේත්‍ර සැලකූ විටදී පරිභෝජනවාදී මානසික රෝගයට ගොදුරු වූ මිනිසුන් මානව ශිෂ්ටාචාරයට දායාද කළේ කුමක්‌ද කියා සිතීමේ යුගයට අප පැමිණ ඇත. මිනිසුන්ගේ උතුම් මානව ගුණාංගයට පත්කර වෙළෙඳ තර්කය සඳහා පෙළඹ වීම, වසගය ඉලක්‌ක කළ සමාජ පරිසරයට මෙරට ස්‌වදේශීය ජනයා ගොදුරු විය. ඔබ මෙරට ජීවත්වන ස්‌වදේශීය මිනිසෙකු නම් පරිභෝජනවාදී චර්යා නිසා සිදුවූ හානිය පිළිබඳව නැවත කල්පනා කළයුතු කාලය පැමිණ ඇත. මේ කිසිවක්‌ තේරුම් ගැනීමට නොහැකි තරමට අවුලකට පත්වූ ස්‌වදේශීය ජනයා එල්ලී මැරෙන්න එල්ලුම්ගහක්‌ ඉල්ලා සිටියි.

අපගේ සංස්‌කෘතික රටාව පදනම "මේ ගසේ බොහෝ පැණි දොඩම් තිබේ, පැහිලා ඉදිල බිමට නැමිල බරවෙලා අතු, නංගිටයි මටයි ගෙඩි දෙකක්‌ ඇති, වැඩිය කඩන නරක ළමයි ඒම නොවේ අපි". ආසියාතික සංස්‌කෘතිය තුළ විකාශනය වූ සරල ජීවිතය වෙනුවට අපේ සියලු හර පද්ධතිය දෙකෙලවරක්‌ පමණක්‌ ඇති බටයක්‌ තුළ හිරකර එක්‌ අන්තයකින් පිළිතුරු සෙවීමේ ද්වීමාන චින්තනයට හිරවිය. එය චාර්වකවාදයයි. භෞතිකවාදී චින්තනයයි. සාපේෂව සිතීමේ චින්තනයයි.

අද වන විට ලෝකයේ මිනිසුන් හරිත තාක්‍ෂණය, හරිත ඉන්ධන යනාදී ලෙසට හරිත සංකල්පයක්‌ කතා කරමින් සිටින්නේ බොර තෙල් නිශ්චිත ලෙස අවසන් වීම නිසා ඇතිවන බිඳවැටීම දුටු නිසාය. මෙම පරිභෝජනවාදී බලවතුන් ඊළඟට න්‍යෂ්ටික බලශක්‌තිය මඟින් තම පරිභෝජනවාදී වැඩපිළිවළ අපට ඉදිරිපත් කරනුයේ කෙස්‌ පැලෙනා තර්ක ඉදිරිපත් කරමින්ය. පරිභෝජනවාදී වැඩපිළිවළ අත් නොහැරියොත් හරිත මනසක්‌ සාදා නොගත්තොත් මෙම හරිත සංකල්පයත් තවත් පරිභෝජනවාදී මායාවක්‌ පමණයි. ඔවුහු සිය දහස්‌ වාරයක්‌ අප සිත් නිර්වින්දනය කොට දූෂණය කළහ. මෙතෙක්‌ කල් අප එයට කැමැත්ත පළකරමින් ඉදිරිපත් වූහ. අනුන්ට සාප නොකොට මෙරට ජීවත්වන ස්‌වදේශීය ජනයා තම සම්ප්‍රදාය නැවත සමාජ ගතකිරීමේ යුග මෙහෙවර ඇරඹීමට කාලය පැමිණ ඇතැයි අපි කියමු. එබැවින් අප යෝජනා කරන්නේ මෙරට ජීවත්වන ස්‌වදේශීය ජනයාට ඔවුන් අපව මෙතෙක්‌ දක්‌කාගන ආ මග නිවරදි දැයි නිදහස්‌ නිවහල් චින්තනයෙන් විමසා බලන්න කියාය.

ආචාර්ය එම්. ඒ . බී. ප්‍රශාන්ත ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලය
http://www.divaina.com/2015/10/20/feature03.html